ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΕΠΙΠΕΔΟΥΜΕΝΟΥ ΔΑΠΕΔΟΥ
Τα δάπεδα βιομηχανιών, βιοτεχνιών, αποθηκών, γκαράζ, σφαγείων, νοσοκομείων κλπ., υποβάλλονται συνεχώς σε μεγάλες μηχανικές καταπονήσεις (π.χ. τριβή, κρούση κλπ.) καθώς και σε χημικές καταπονήσεις από αραιωμένα ανόργανα και οργανικά οξέα, αλκάλια, πετρελαιοειδή, απόβλητα κλπ.
Ως εκ τούτου, οι τελικές επιφάνειες αυτών των χώρων πρέπει να έχουν υψηλές μηχανικές και χημικές αντοχές καθώς και να μπορούν να καθαρίζονται εύκολα.
Τα βιομηχανικά δάπεδα από σκυρόδεμα (διαμορφωμένα με σκληρυντικό επιφάνειας και μηχανική λείανση) και ακόμη περισσότερο τα δάπεδα από κοινό σκυρόδεμα ή μωσαϊκό δεν καλύπτουν, κατά κανόνα, τις ανωτέρω απαιτήσεις, δηλ. δεν αντέχουν σε χημική καταπόνηση από οξέα, σκονίζουν κλπ.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Η εφαρμογή μιας αυτοεπιπεδούμενης εποξειδικής επίστρωσης , σε δάπεδα τσιμεντοειδή, καλύπτουν τις αυξημένες απαιτήσεις σε μηχανικές και χημικές αντοχές, παρέχοντας ταυτόχρονα και ένα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα.
Το, αυτοεπιπεδούμενο σύστημα 2 συστατικών με ή χωρίς διαλύτες,εφαρμόζεται σε πάχος 2-3 mm και έτσι ώστε μετά τη ωρίμανση του να δημιουργεί τελική επιφάνεια εύκολα καθαριζόμενη, με υψηλή σκληρότητα και αντοχή σε τριβές καθώς και ανθεκτικότητα σε χημική καταπόνηση από αραιωμένα οργανικά και ανόργανα οξέα, αλκάλια, πετρελαιοειδή, απόβλητα, νερό, θαλασσινό νερό κλπ.
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Προετοιμασία υποστρώματος
Η επιφάνεια που θα δεχθεί την εποξειδική επίστρωση θα πρέπει να είναι στεγνή (υγρασία < 4%), σταθερή, απαλλαγμένη από σκόνες, σαθρά υλικά, λίπη κλπ. και να είναι προστατευμένη από την προσβολή υγρασίας εκ των όπισθεν.
Στην επιφάνεια του υποστρώματος θα πρέπει να γίνεται κατάλληλη προεργασία, όπως τρίψιμο, αμμοβολή, υδροβολή, σφαιριδιοβολή, φρεζάρισμα κλπ., ώστε να ανοιχθούν καλά οι πόροι της, προκειμένου να διεισδύσει το αστάρι για να εξασφαλίσει την αυξημένη αγκύρωση και πρόσφυση της εποξειδικής επίστρωσης πάνω στο υπόστρωμα.
Το υπόστρωμα στη συνέχεια καθαρίζεται επιμελώς με σκούπα υψηλής απορροφητικότητας.
Κατόπιν, η κατάλληλα προετοιμασμένη επιφάνεια ασταρώνεται με την εποξειδική ρητίνη
Kατανάλωση ασταριού: περίπου 200-300 g/m².Αφού στεγνώσει το αστάρι, τυχόν ατέλειες του υποστρώματος (ρωγμές, οπές) στοκάρονται με χαλαζιακή άμμο κοκκομετρίας 0-0,4 mm σε αναλογία 1:2 ως 1:3 κατά βάρος
Η εφαρμογή του εποξειδικού πρέπει να γίνει εντός 24 ωρών από την επάλειψη του ασταριού.
Εφαρμογή
Ανάμιξη των συστατικών
Τα συστατικά Α (ρητίνη) και Β (σκληρυντής) είναι συσκευασμένα σε δοχεία με προκαθορισμένη αναλογία ανάμιξης. Το συστατικό Β προστίθεται πλήρως μέσα στο συστατικό Α. Η ανάμιξη των δύο συστατικών γίνεται για περίπου 5 λεπτά με αναμικτήρα (δράπανο) χαμηλών στροφών (300 στρ./λεπτό). Είναι σημαντικό η ανάδευση να γίνεται και στα τοιχώματα και στον πυθμένα του δοχείου, προκειμένου ο σκληρυντής να κατανεμηθεί ομοιόμορφα. Ακολούθως προστίθεται υπό συνεχή ανάδευση χαλαζιακή άμμος κοκκομετρίας 0-0,4 mm (ή η άμμος Q35), σε αναλογία ανάμιξης εποξειδικής ρητίνης προς χαλαζιακή άμμο 1:2 κατά βάρος, και το προκύπτον μίγμα αναδεύεται τόσο έως ότου αποκτήσει ομοιογένεια.
Διαμόρφωση λείας επιφάνειας
Εφαρμόζεται τραβηχτά με οδοντωτή σπάτουλα σε πάχος 2-3 mm.
Κατανάλωση (A+B): περίπου 0,6 kg/m²/mm.
Κατανάλωση χαλαζιακής άμμου: περίπου 1,2 kg/m²/mm.Για την απελευθέρωση τυχόν εγκλωβισμένου αέρα στην εφαρμοζόμενη αυτοεπιπεδούμενη επίστρωση, πρέπει η επιφάνεια να περαστεί με ειδικό ακιδωτό ρολό. Έτσι εμποδίζεται ο σχηματισμός φυσαλίδων.
Διαμόρφωση αντιολισθηρής επιφάνειας
εφαρμόζεται τραβηχτά με οδοντωτή σπάτουλα σε πάχος 2-3 mm.
Κατανάλωση(A+B): περίπου 0,6 kg/m²/mm.
Κατανάλωση χαλαζιακής άμμου: περίπου 1,2 kg/m²/mm.Ακολουθεί επίπαση της ακόμα νωπής επίστρωσης με χαλαζιακή άμμο κοκκομετρίας 0,1-0,4 mm ή 0,4-0,8 mm, ανάλογα με την επιθυμητή αντιολισθηρότητα.
Κατανάλωση χαλαζιακής άμμου: περίπου 3 kg/m².Μετά τη σκλήρυνση του οι μη επικολλημένοι κόκκοι απομακρύνονται με σκούπα υψηλής απορροφητικότητας.
Ακολουθεί σφραγιστική επάλειψη της επιφάνειας με 1 στρώση.
Κατανάλωση σφραγιστικής επάλειψης: 400-600 g/m².
Συστημα εποξειδικής βαφής TR179S Μεταξωτό κόκκινου κρασιού
